Κάπαρη Αρωματική Τουρσί

Συναντάμε τα φυτά της Κάπαρης να φύονται ελεύθερα στη φύση. Είναι ένα μαγευτικό φυτό, το οποίο αναπτύσσεται σε μέρη με πλήρη ηλιοφάνεια και ζεστό έως πολύ ζεστό καλοκαίρι και σε πολύ πτωχά εδάφη σχεδόν χωρίς νερό. Αναπτύσσεται σε βραχώδεις ρωγμές κοντά στη θάλασσα. Κι όμως επιμένει να υπάρχει και να μας χαρίζει τους πολύ όμορφους ντελικάτους ανθούς της -τα ανώριμα μπουμπούκια της- για να γίνουν το μήλο της Έριδος μεταξύ των ανθρώπων, των πουλιών και των μυρμηγκιών.
Για να φτιάξουμε πίκλες/ τουρσί συλλέγουμε, με σεβασμό προς το φυτό, τους ανθούς της όταν είναι μικροί πριν ανθίσουν, τα τρυφερά φύλλα της και τους καρπούς της -«τα αγγουράκια» όπως λέγονται- κι αυτοί μικροί, τρυφεροί, τραγανοί, οι οποίοι δημιουργούνται αφού ο ανθός γονιμοποιηθεί & μέσα τους υπάρχουν οι σπόροι του φυτού.
☯ Προς το τέλος του άρθρου υπάρχει μια σημείωση για το άλλο εξαιρετικό φυτό από την Αρχαιότητα ακόμα τον Κρίταμο ή Κρίθαμο. Δείτε την.

Δική σας!

εργασία: 1h:00′

χρόνος: 2h:30′

πολύ εύκολο:

★Κάνετε κλικ με το ποντίκι σας επάνω στις εικόνες για να μάθετε περισσότερα.

Κάππαρις η ακανθώδης-Capparis spinosa

Η Κάπαρη είναι πολυετές, φυλλοβόλο φυτό, ακανθώδης θάμνος αυτοφυής που φυτρώνει σε όλη την Ελλάδα στα πιο απίθανα σημεία, πολλές φορές απρόσιτα. Από τους τοίχους των σπιτιών και τις ξερολιθιές των χαλασμάτων, στις άκριες των δρόμων, την ακρογιαλιά και τα πελαγίσια βράχια, τους αλατόβραχους, στις πλαγιές των απόκρημνων βράχων, στους γκρεμούς αλλά και στις κορυφογραμμές των Ορέων! Τη βρίσκουμε σχεδόν παντού αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά, όταν βρισκόμαστε στην εξοχή.

Ανθίζει από τις αρχές της Άνοιξης & το Καλοκαίρι. Από τέλη Απριλίου, Μάιο, Ιούνιο είναι μια καλή εποχή για να προμηθευτούμε μια εξαιρετική πρώτη ύλη, αργότερα μέσα στο καλοκαίρι δεν είναι και τόσο τρυφερά τα φυτά πάνω στα βράχια. Εξαρτάται βεβαίως από την περιοχή και το υψόμετρο.

Απ΄ αυτήν μαζεύονται, με προσοχή, τα μικρά της μπουμπούκια πριν ανθίσουν, τα τρυφερά βλασταράκια (με μέτρο για να αφήσουμε το φυτό να μεγαλώσει), τα τρυφερά φύλλα της και οι καρποί της, τα «αγγουράκια» ή «καπαρόμηλα» όπως συνηθίζεται να λέγονται. Ξεβράζονται σε νερό για να ξεπικρίσουν και διατηρούνται σε άλμη 10% & ξύδι αναλόγως πως τα θέλουμε. Γίνεται τουρσί, μαγειρευτή, παστή ή ξερή. Χρησιμοποιείται σαν ορεκτικό, σε σαλάτες, στους καπαροκεφτέδες, στα όσπρια, στα ψητά ψάρια ή κρεατικά, σε υπέροχες σάλτσες & γίνεται εξαιρετικός τσιπουρομεζές μαζί με τα κρίταμα. Όπου κι αν χρησιμοποιηθεί χαρίζει στο πιάτο το χαρακτηριστικό πιπεράτο, αψύ άρωμά της.

Στη Σαντορίνη και σε άλλα νησιά, την στεγνώνουν-ξεραίνουν στον ήλιο, αντί να χρησιμοποιούν αλάτι. Αποφεύγονται τα αρνητικά του αλατιού, αλλά το χρώμα της γίνεται πιο κίτρινο.

Υλικά (4 μικρά βάζα)

~700g κάπαρη
250g ξύδι λευκό+λίγο για συμπλήρωμα
½ ξυλάκι κανέλας
10-12 γαρίφαλα
1 κ.σ. σπόρους κόλιαντρου
1 αστεροειδής γλυκάνισος
3 σπόροι κάρδαμο, σπασμένοι
αλάτι & ελαιόλαδο

Καθαρίζουμε και πλένουμε την κάπαρη να φύγει το λεπτό, λευκό χνούδι που υπάρχει επάνω στους ανθούς. Αν θέλουμε αφαιρούμε και μέρος του κοτσανιού τους ή το αφήνουμε αν είναι τρυφερό.
Σε κατσαρόλα βάζουμε αρκετό νερό να βράσει κι όταν αρχίσει να κοχλάζει την αποσύρουμε από τη φωτιά και μέσα ρίχνουμε την κάπαρη να ζεματιστεί.

Ανακατεύουμε με τρυπητή κουτάλα για 5′-6′ κατά διαστήματα.

Τη στραγγίζουμε και τη βάζουμε σε καθαρό, δροσερό νερό για λίγο. Αλλάζουμε το νερό μια-δυο φορές σε μικρό χρονικό διάστημα μεταξύ τους και δοκιμάζουμε να έχει ξεπικρίσει ή να είναι όσο γλυκιά τη θέλουμε.

Σε κατσαρόλι ρίχνουμε το ξύδι και τα αρωματικά μπαχαρικά και το βράζουμε για λίγα λεπτά, ώστε τα μπαχαρικά να αρωματίσουν το ξύδι.

Γεμίζουμε τα βάζα κατά το ⅓ τους με το αρωματισμένο ξύδι. Τοποθετούμε την κάπαρη και συμπληρώνουμε με λίγο ελαφρύ, λευκό ξύδι αν χρειαστεί. Αφήνουμε ένα δάκτυλο κενό στο οποίο προσθέτουμε 1 κ.γ. αλάτι και ελαιόλαδο. Κλείνουμε με το πώμα και αναταράσσουμε. Μετά από 10 ημέρες είναι έτοιμη για κατανάλωση.