Η συνέχεια και το τέλος της μακροσκελούς ανάρτησης «Φύλλο Ζύμης & Χορτόπιτες» ολοκληρώνεται εδώ. Οι χορτόπιτες φτάνουν στον τελικό προορισμό τους, όταν το φρεσκοτηγανισμένο, λεπτό χορτοπιτάκι -που μυρίζει Ελλάδα- φτάσει στον ουρανίσκο μας!
Αφού μάθαμε να φτιάχνουμε ζύμη, να ανοίγουμε φύλλο και να έχουμε γίνει εξπέρ του είδους στον τομέα «Φύλλο Ζύμης» σήμερα θα μάθουμε να διαλέγουμε, να μαγειρεύουμε, να τα φτιάχνουμε πίτες και να τρώμε τα ευγενέστερα, αρωματικότερα, νοστιμότερα, γλυκά και ευωδιαστά χορταρικά & βότανα όλου του χρόνου, όλου του κόσμου.
Σήμερα είναι αυτά της Ελληνικής Άνοιξης! Ειδικά μετά από μια χρονιά με τόση πολλή βροχή τα χόρτα και το πράσινο κάλυψαν μέχρι και τους βράχους…
★ Καυκαλήθρες, Μυρώνια, Ζοχοί, Παπαρούνες (Κουτσουνάδες), Γαλατσίδες, Λάπαθα, Πράσα, Κρεμμυδάκια Φρέσκα, Άνηθος, Μάραθος, Δυόσμος, Τσουκνίδες, κοινώς όλα εκείνα τα μυρωδικά, άγρια, γλυκά, βρώσιμα χορταράκια, που βρίσκουμε αυτή την εποχή στην Ελληνική Γη και που όταν μαγειρευτούν αποκτούν την υπέρτατη διατροφική και γευστική τους διάσταση.
Οι περισσότεροι από εμάς δεν αναγνωρίζουν πάνω από 3-4 είδη. Η ποικιλία είναι μεγάλη και δεν είναι εύκολο για κάποιον, ο οποίος δεν ζει κοντά στη φύση να ξέρει την ονομασία τους, αλλά και να ξεχωρίσει τα βρώσιμα από τα μη βρώσιμα. Πολλά απ΄αυτά -παρέθεσα τα πιο κοινά- τα βρίσκουμε σε υπαίθρια λαϊκή αγορά και σε μανάβικα. Όπου τα βρείτε, πάρτε τα και πάμε να φτιάξουμε πίτες μικρές στο απόλυτο της γεύσης τους.
Δικές σας!
Αφού μάθαμε να φτιάχνουμε ζύμη, να ανοίγουμε φύλλο και να έχουμε γίνει εξπέρ του είδους στον τομέα «Φύλλο Ζύμης» σήμερα θα μάθουμε να διαλέγουμε, να μαγειρεύουμε, να τα φτιάχνουμε πίτες και να τρώμε τα ευγενέστερα, αρωματικότερα, νοστιμότερα, γλυκά και ευωδιαστά χορταρικά & βότανα όλου του χρόνου, όλου του κόσμου.
Σήμερα είναι αυτά της Ελληνικής Άνοιξης! Ειδικά μετά από μια χρονιά με τόση πολλή βροχή τα χόρτα και το πράσινο κάλυψαν μέχρι και τους βράχους…
★ Καυκαλήθρες, Μυρώνια, Ζοχοί, Παπαρούνες (Κουτσουνάδες), Γαλατσίδες, Λάπαθα, Πράσα, Κρεμμυδάκια Φρέσκα, Άνηθος, Μάραθος, Δυόσμος, Τσουκνίδες, κοινώς όλα εκείνα τα μυρωδικά, άγρια, γλυκά, βρώσιμα χορταράκια, που βρίσκουμε αυτή την εποχή στην Ελληνική Γη και που όταν μαγειρευτούν αποκτούν την υπέρτατη διατροφική και γευστική τους διάσταση.
Οι περισσότεροι από εμάς δεν αναγνωρίζουν πάνω από 3-4 είδη. Η ποικιλία είναι μεγάλη και δεν είναι εύκολο για κάποιον, ο οποίος δεν ζει κοντά στη φύση να ξέρει την ονομασία τους, αλλά και να ξεχωρίσει τα βρώσιμα από τα μη βρώσιμα. Πολλά απ΄αυτά -παρέθεσα τα πιο κοινά- τα βρίσκουμε σε υπαίθρια λαϊκή αγορά και σε μανάβικα. Όπου τα βρείτε, πάρτε τα και πάμε να φτιάξουμε πίτες μικρές στο απόλυτο της γεύσης τους.
Δικές σας!
εργασία: 2h:30′ | χρόνος: 3h:30′ | μεσαίο: |
Τα Άγρια Χόρτα
Όσο βελτιώνονται οι συνθήκες ζωής, τόσο οι διατροφικές συνήθειες αλλάζουν. Στη χώρα μας τα άγρια χόρτα κόντεψαν να ξεχαστούν μέσα σε λίγα χρόνια, έγιναν κι αυτά θύματα ενός νέου τρόπου διατροφής. Είναι καιρός να απολαύσουμε τις γεύσεις που προσφέρει η ελληνική φύση και να βελτιώσουμε παράλληλα τη διατροφή μας.
Μια από τις βασικές τροφές του ανθρώπου ήταν τα άγρια χόρτα. Πολλά απ΄αυτά τα καλλιέργησε σε δικό του χώρο για να βρίσκονται κοντά του. Σήμερα σε λίγα μέρη του κόσμου προσφέρονται πιάτα με άγρια χόρτα. Μια όμως από τις χώρες, που τα άγρια χόρτα έχουν τη θέση που τους αξίζει στο τραπέζι, είναι η Ελλάδα.
Έχει γίνει πολύ λόγος για τη Μεσογειακή διατροφή, που διαφέρει πολύ από τα δυτικοευρωπαϊκά και Αμερικανικά πρότυπα, και είναι αποδεδειγμένα πιο υγιεινή. Τα άγρια χόρτα είναι ένα βασικό συστατικό της Μεσογειακής διατροφής, και δικαιολογημένα. Οι φυτικές ίνες τους είναι απαραίτητες για την πέψη και την ομαλή λειτουργία των εντέρων. Περιέχουν μεταλλικά στοιχεία, βιταμίνες του συμπλέγματος B, βιταμίνη C, προβιταμίνη A (καροτίνη), ουσίες απαραίτητες στον οργανισμό μας, δεν τον επιβαρύνουν με λίπη κι η περιεκτικότητά τους σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες είναι χαμηλή. Χωρίς λοιπόν να αποτελούν τη βάση της διατροφής μας, τη συμπληρώνουν. Τα περισσότερα από τα άγρια χόρτα έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες -χαρακτηρίζονται ως βότανα- και είναι δυνατόν να βελτιώσουν την υγεία μας ή να συμβάλουν στην αποκατάστασή της.
Τα χόρτα είναι δώρα της φύσης και υπάρχουν πολλά. Το Μεσογειακό κλίμα κι ο ήλιος είναι η αιτία της μεγάλης ποικιλίας τους. Βρίσκουν ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό τους. Πολλά από τα άγρια χόρτα της ελληνικής γης τρώγονται. Λίγα είναι αυτά που θα προκαλέσουν διαταραχές κι ακόμα λιγότερα τα δηλητηριώδη. Άρα είναι καλό, αν είναι να τα μαζέψουμε μόνοι μας από το ύπαιθρο, να πρέπει να γνωρίζουμε κάποια απ΄αυτά.
Μια από τις βασικές τροφές του ανθρώπου ήταν τα άγρια χόρτα. Πολλά απ΄αυτά τα καλλιέργησε σε δικό του χώρο για να βρίσκονται κοντά του. Σήμερα σε λίγα μέρη του κόσμου προσφέρονται πιάτα με άγρια χόρτα. Μια όμως από τις χώρες, που τα άγρια χόρτα έχουν τη θέση που τους αξίζει στο τραπέζι, είναι η Ελλάδα.
Έχει γίνει πολύ λόγος για τη Μεσογειακή διατροφή, που διαφέρει πολύ από τα δυτικοευρωπαϊκά και Αμερικανικά πρότυπα, και είναι αποδεδειγμένα πιο υγιεινή. Τα άγρια χόρτα είναι ένα βασικό συστατικό της Μεσογειακής διατροφής, και δικαιολογημένα. Οι φυτικές ίνες τους είναι απαραίτητες για την πέψη και την ομαλή λειτουργία των εντέρων. Περιέχουν μεταλλικά στοιχεία, βιταμίνες του συμπλέγματος B, βιταμίνη C, προβιταμίνη A (καροτίνη), ουσίες απαραίτητες στον οργανισμό μας, δεν τον επιβαρύνουν με λίπη κι η περιεκτικότητά τους σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες είναι χαμηλή. Χωρίς λοιπόν να αποτελούν τη βάση της διατροφής μας, τη συμπληρώνουν. Τα περισσότερα από τα άγρια χόρτα έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες -χαρακτηρίζονται ως βότανα- και είναι δυνατόν να βελτιώσουν την υγεία μας ή να συμβάλουν στην αποκατάστασή της.
Τα χόρτα είναι δώρα της φύσης και υπάρχουν πολλά. Το Μεσογειακό κλίμα κι ο ήλιος είναι η αιτία της μεγάλης ποικιλίας τους. Βρίσκουν ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό τους. Πολλά από τα άγρια χόρτα της ελληνικής γης τρώγονται. Λίγα είναι αυτά που θα προκαλέσουν διαταραχές κι ακόμα λιγότερα τα δηλητηριώδη. Άρα είναι καλό, αν είναι να τα μαζέψουμε μόνοι μας από το ύπαιθρο, να πρέπει να γνωρίζουμε κάποια απ΄αυτά.
Υλικά (∼25 Χορτόπιτες)
|
Καθαρίζουμε και πλένουμε πάρα πολύ καλά τα διάφορα χορταρικά και τα βράζουμε -εκτός από τα αρωματικά βότανα- σε καυτό νερό μέχρι να βράσουν σχεδόν τελείως. Δοκιμάζουμε με ένα πιρούνι να έχει μαλακώσει το κοτσάνι τους. |
Τα βγάζουμε σε σουρωτήρι και τα αφήνουμε να στραγγίσουν και να κρυώσουν για να μπορέσουμε να τα ψιλοκόψουμε. |
Σε βαθιά κατσαρόλα ρίχνουμε το ελαιόλαδο, τα κρεμμύδια και τα φρέσκα κρεμμυδάκια να τσιγαριστούν για λίγο και να γυαλίσουν. Ανακατεύουμε κατά διαστήματα. |
Μέσα στην κατσαρόλα, σε χαμηλή φωτιά, ρίχνουμε ψιλοκομμένα σε μήκος ∼2cm τα βρασμένα χορταρικά. Τα ανακατεύουμε με μια ξύλινη κουτάλα και προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι. Τα αφήνουμε να μαγειρευτούν τελείως και να εξατμιστούν όσα νερά έχουν από το βράσιμο. |
Προς το τέλος προσθέτουμε ψιλοκομμένα όλα τα αρωματικά βότανα: άνηθο, μάραθο, μαϊντανό, δυόσμο & τα πράσα. Αυτά τα τελευταία χρειάζονται πολύ λίγο χρόνο ψησίματος γι αυτό τα βάζουμε στο τέλος. Ανακατεύουμε καλά να ενωθούν με τα υπόλοιπα χορταρικά και απομακρύνουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά. Αφήνουμε να κρυώσει η γέμιση για να γεμίσουμε τις πίτες. |
Γεμίζουμε ένα πιάτο με τη χορτάρινη γέμιση και το φέρνουμε κοντά μας επάνω στον πάγκο εργασίας. |
Ετοιμάζουμε το φύλλο, όπως είδαμε σε προηγούμενη ανάλυση, και γεμίζουμε κάθε στρογγυλό φυλλαράκι με μια μικρή ποσότητα γέμισης στο ένα ημικύκλιο. |
Κλείνουμε κάθε πιτάκι/ καλιτσούνι, σκεπάζοντας με το άλλο μισό του φύλλου σε μισοφέγγαρο και πιέζουμε, με ένα πιρούνι, γύρω-γύρω να κλείσει καλά. |
Τα ακουμπάμε σε επιφάνεια σιλικόνης ή σε αντικολλητικό χαρτί. Τα συγκεντρώνουμε όλα μαζί πάντα σκεπασμένα με μια πετσέτα κουζίνας μέχρι την ώρα που θα τα τηγανίσουμε. |
Βάζουμε αρκετό λάδι σ΄ένα τηγάνι κι αφού κάψει καλά ρίχνουμε 2-3 πιτάκια. |
Τα τηγανίζουμε λίγα λεπτά από κάθε πλευρά και τα βγάζουμε σε πιάτο, καλυμμένο με απορροφητικό χαρτί. |
Αν θέλουμε μπορούμε να τα ψήσουμε στο φούρνο αλείφοντας την επιφάνειας τους με λίγο λάδι.