Φιλέτο Κοτόπουλο Stroganoff



Το φιλέτο Stroganoff είναι ένα πιάτο ρώσικης προέλευσης φτιαγμένο, με κομμάτια βοδινού κρέατος, το οποίο σερβίρεται με μια σως ξινής κρέμας. Από τη Ρωσία του 19ου αιώνα, έγινε δημοφιλές σε ένα μεγάλο μέρος του Ιράν, της Ευρώπης, της Βόρειας Αμερικής, της Αυστραλίας, της Νότιας Αφρικής, του Λιβάνου, της Πορτογαλίας και της Βραζιλίας, με αξιοσημείωτες παραλλαγές της πραγματικής συνταγής.
Όνομα:
Διάφορες εξηγήσεις δίνονται για το όνομα, που προέρχεται, πιθανώς, από κάποιο μέλος της μεγάλης και σημαντικής οικογένειας των Stroganov, ίσως από τον Alexander Grigorievich Stroganoff από την Οδησσό ή ο Pavel Stroganov, στρατιωτικός και πολιτικός, στην αυλή του Αλέξανδρου Α΄ της Ρωσίας, θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι ο συνονόματος του φιλέτου Στρογγανώφ.



Ιστορία:
Η εκδοχή της συνταγής που δίνεται το 1938, στο Larousse Gastronomique περιλαμβάνει λωρίδες βοδινού κρέατος, με κρεμμύδια, και είτε μουστάρδα, είτε, προαιρετικά, τοματοπολτό. Μετά από την πτώση της αυτοκρατορικής Ρωσίας, η συνταγή σερβιρίστηκε γενικά στα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια της Κίνας πριν από την έναρξη του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου. Ρώσοι και Κινέζοι μετανάστες, καθώς επίσης και Αμερικανοί στρατιωτικοί που υπηρετούσαν στην προ-κομμουνιστική Κίνα, έφεραν διάφορες παραλλαγές του πιάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες, παραλλαγές, απέκτησαν μεγάλη δημοτικότητα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '50. Στο Χονγκ Κονγκ ήρθε προς το τέλος της δεκαετίας του '50, με τα ρωσικά εστιατόρια και ξενοδοχεία που σέρβιραν αυτό το πιάτο με ρύζι, αλλά όχι με την ξινή κρέμα. Η εκδοχή που προτείνουν συχνά στις ΗΠΑ σήμερα, τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία, αποτελείται από λωρίδες βοδινού κρέατος ή κοτόπουλου, μανιτάρια, κρεμμύδι, και μια ξινή σάλτσα κρέμας, και συνοδεύεται εκτός από ρύζι, με noodles.

Το καινούριο μου wok!
Ας φτιάξουμε λοιπόν ένα νόστιμο πιάτο με τόσο έντονα αρώματα, όσο έντονη και περιπετειώδης υπήρξε και η πορεία του ανά τον κόσμο. Στην πρόταση που σας κάνω εδώ, χρησιμοποίησα κοτόπουλο, εσείς μπορείτε να επιλέξετε όποιο κρέας σας αρέσει.


Τα Υλικά μας για 4 άτομα
 700 γρ. κοτόπουλο στήθος ή μπούτι χωρίς δέρμα 
25 γρ. αποξηραμένα porcini ή
100 γρ. φρέσκα ή κατεψυγμένα
4 κ.σ. κονιάκ
5 κ.σ λάδι
2 μέτρια ξερά κρεμμύδια σε ροδέλες
230 γρ. τεμαχισμένα μανιτάρια κονσέρβας (ή φρέσκα)
150 ml ζωμός κότας
200 ml κρέμα γάλακτος
1 κ.σ. πάπρικα
1 κ.σ. θυμάρι
1 κ.σ κουρκουμά (προαιρετικά)
αλάτι, φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
Για το σερβίρισμα
φρέσκο θυμάρι και
λευκό ρύζι ή noodles


Ξεκινάμε από την προετοιμασία των μανιταριών. Αν είναι αποξηραμένα, ζεσταίνουμε ελαφρά το κονιάκ και τα αφήνουμε να το απορροφήσουν.
Αν είναι φρέσκα ή κατεψυγμένα τα σωτάρουμε ελαφρά με λίγο λάδι και τα σβήνουμε με το κονιάκ. Τα αφήνουμε στην άκρη να περιμένουν.
Τα άλλα μανιτάρια τα σουρώνουμε και τα ξεπλένουμε καλά, αν είναι από κονσέρβα.
Αν δεν έχουμε ζωμό στο ψυγείο μας, ετοιμάζουμε ένα γρήγορα, βράζοντας σε αρκετό νερό δυο μπουτάκια κοτόπουλου με λίγα λαχανικά. Όταν βράσουν τα σουρώνουμε και αξιοποιούμε καταλλήλως το ζωμό και τα λαχανικά...







Κόβουμε το κοτόπουλο σε μακρόστενες λωρίδες τις βάζουμε στο τηγάνι με λίγο λάδι και δυνατή φωτιά μέχρι να εξατμιστεί το παραπανίσσιο νερό τους και να πάρουν ένα χρυσοκόκκινο χρώμα.









Με τρυπητή κουτάλα βγάζουμε το κρέας από το τηγάνι και αφήνουμε να περιμένει.











Στο ίδιο σκεύος συμπληρώνουμε λίγο λάδι ακόμα, αν χρειαστεί, και σωτάρουμε για 5΄τα κρεμμύδια.








Στη συνέχεια προσθέτουμε τα μανιτάρια κονσέρβας, τα αφήνουμε να σωταριστούν και αυτά για λίγο, τα porcini με το κονιάκ τους, το ζωμό κότας και το τηγανισμένο κοτόπουλο. Αφήνουμε να βράσουν μέχρι μαλακώσει το κοτόπουλο και να απορροφηθεί ο ζωμός.

Τέλος προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος, τα μπαχαρικά, το θυμάρι, το αλάτι & το πιπέρι.
Προσέχουμε να έχει ψηθεί καλά το φαγητό μας, να μη στεγνώσει, να μείνει αρκετά κρεμώδες και ζουμερό.


Σερβίρεται συνοδεία λευκού ρυζιού. Διακοσμούμε το πιάτο μας με φρέσκο θυμάρι.
Είναι ένα πολύ ευωδιαστό πιάτο, που τη διαφορά την κάνει το θυμάρι μα πάνω από όλα τα μανιτάρια porcini!




Θυμάρι (Thymus vulgaris) Η λέξη προέρχεται από το ρήμα θύω που σημαίνει θυσιάζω, αρωματίζω. Πέρα από τη χρήση του ως καρύκευμα φημίζεται και για τις θεραπευτικές ιδιότητές του.
Ιδιότητες: Έχει αντισηπτικές, απολυμαντικές και κατευναστικές ιδιότητες στη βρογχίτιδα, τον κοκίτη και γενικότερα στον επίμονο βήχα. Βοηθά στον ύπνο ενώ σε ένα δωμάτιο αρρώστου δροσίζει τον αέρα. Χρησιμοποιείται κατά της ατονίας του πεπτικού συστήματος και βοηθά στην καταπολέμηση της χρόνιας καταρροής. Το αιθέριο έλαιο του θυμαριού χρησιμοποιείται για τον κατευνασμό των πόνων των δοντιών.
Το θυμάρι είναι κατά της διάρροιας, της δυσεντερίας ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έχει και αντιπυρετικές ιδιότητες.
***
Περισσότερα στοιχεία για τα porcini θα βρείτε στην Ομελέτα με Porcini.

source