Η σημερινή τάρτα, με βάση το σταφύλι μέσα σε τραγανή κρούστα ζύμης, είναι νόστιμη και με πολύ καλή ισορροπία γλυκών και ξινών γεύσεων. Γίνεται πολύ εύκολα και γρήγορα. Η μόνη απαίτηση της είναι να επιλέξουμε σταφύλια χωρίς κουκούτσια.
Δική σας!
Δική σας!
| εργασία: 15′ | χρόνος: 1h:00′ | πολύ εύκολο: |
Τα σταφύλια που χρησιμοποίησα είναι μαύρα, ποικιλίας "ATTICA" χωρίς κουκούτσια, με μοναδική γλυκύτητα και γεύση και με ένα άρωμα, στην επίγευση, μοναδικό.Εσείς επιλέξτε όποιο σταφύλι σας αρέσει.
Υλικά (8 μερίδες)
|
Πλένουμε τα σταφύλια και ξεχωρίζουμε τις ρώγες. Τις σκουπίζουμε με απορροφητικό χαρτί κουζίνας και τις αφήνουμε στην άκρη να περιμένουν. Σε μπωλ χωρίζουμε τους κρόκους από τα ασπράδια. Στους κρόκους προσθέτουμε το κορν φλάουρ κοσκινισμένο… |
 … τη ζάχαρη άχνη κοσκινισμένη και την essence εσπεριδοειδών ή τη βανίλια. Ανακατεύουμε, με ένα πιρούνι, να αναμειχθούν. |
Όταν ενωθούν προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος. Ανακατεύουμε απαλά. |
Σε χωριστό μπωλ χτυπάμε τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα… |
 …
και την ενσωματώνουμε προσεκτικά, με κινήσεις από κάτω προς τα επάνω στο μείγμα των κρόκων. |
Απλώνουμε το φύλλο τάρτας στη βάση και στα πλαϊνά μιας ταρτιέρας, Ø24 cm, και το τρυπάμε, με ένα πιρούνι παντού, για να μη φουσκώσει. |
Γεμίζουμε με τις ρώγες του σταφυλιού και από πάνω ρίχνουμε το μείγμα της κρέμας, που έχουμε ετοιμάσει. |
Την αφήνουμε 5' να κατακαθίσει και τη βάζουμε στο φούρνο, στη χαμηλή θέση, στους 180°C για 45'. |
Είναι μια γαλλική τάρτα από τις ελάχιστες του είδους της. Αν σας αρέσουν τα σταφύλια, απλά δοκιμάστε την!
Η κληματαριά, με τα λαχταριστά, μαύρα σταφύλια της, είναι και φέτος φορτωμένη.
Είναι επίσης ένας μεγάλος πειρασμός για τα πουλιά, τις χρυσόμυγες, τις χελώνες (ναι, ναι τρώνε τα σταφύλια, που κρέμονται πολύ χαμηλά, που ακουμπούν, σχεδόν, επάνω στο έδαφος, λόγω υψομετρικής διαφοράς)… και για εμάς φυσικά!
Αφού φάγαμε πάμπολλα σταφύλια, αρχίζοντας από την ώρα που ξεκίνησαν να μαυρίζουν, όταν ακόμα ήταν λίγο ξινούτσικα, φτάσαμε και στην παρασκευή γλυκών με σταφύλι.
Η κληματαριά, με τα λαχταριστά, μαύρα σταφύλια της, είναι και φέτος φορτωμένη.
Είναι επίσης ένας μεγάλος πειρασμός για τα πουλιά, τις χρυσόμυγες, τις χελώνες (ναι, ναι τρώνε τα σταφύλια, που κρέμονται πολύ χαμηλά, που ακουμπούν, σχεδόν, επάνω στο έδαφος, λόγω υψομετρικής διαφοράς)… και για εμάς φυσικά!
Αφού φάγαμε πάμπολλα σταφύλια, αρχίζοντας από την ώρα που ξεκίνησαν να μαυρίζουν, όταν ακόμα ήταν λίγο ξινούτσικα, φτάσαμε και στην παρασκευή γλυκών με σταφύλι.
